Al decennialang heeft de als 'een pratende ANWB-paal' bekendstaande John van Schaik met hart en ziel vele passagiers overgezet tussen Nes aan de Amstel en Waverveen. Na vier uitmuntende decennia achter het roer ging hij vorige week met welverdiend pensioen. Een mijlpaal die niet alleen zijn dagelijkse reisroutine beëindigde, maar ook een eeuwenoude familiegeschiedenis afsloot.
De van Schaiks hebben al meer dan honderd jaar lang met de Veerdienst Nessersluis mensen van de ene naar de andere oever gebracht. John deelt trots hoe zijn grootvader tussen 1919 en 1951 als veerman opereerde in een tijd waarin de roeiboot nog de norm was.
De voorspellende aard van zijn toekomstige beroep was onmiskenbaar, aangezien John opgroeide in het huis grenzend aan de pont. Hij nam al op zestienjarige leeftijd het stokje over van zijn vader, die zeven dagen per week klaarstond om reizigers veilig over te zetten. De herinnering aan het aflossen van zijn vader tijdens het eten illustreert de onvervangbare band tussen het vader-zoon duo.
Met zijn broer vormde John een team dat samen met anderen de diensten draaide. De evolutie van het veertransport is evident, met vroegere files tijdens de spits die plaats hebben gemaakt voor drukte tijdens zonnige fietsdagen. De impact van familieleden die hun taken overdragen, zoals zijn broer die recent stopte, toont aan dat de pont niet alleen een vervoersmiddel is, maar ook een traditie van betrokkenheid en verbondenheid.
De blijvende populariteit van de veerpont werd onlangs opnieuw duidelijk toen een ongeluk op de N201 voor verkeersopstoppingen zorgde en vaste klanten toch de weg naar de pont wisten te vinden. Het moment van afscheid voor John betekent niet dat de pont zal stilvallen, maar veeleer dat anderen in zijn voetsporen treden en zijn erfgoed voortzetten met hetzelfde vuur en enthousiasme.