In 1941 verhief een golf van protest zich tegen de Duitse onderdrukking tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Februaristaking in Zaandam, een baken van verzet, wordt nog altijd met solide toewijding herdacht. Voor Wim Nieuwenhuijse en Sjef Swolfs, beiden getuigen van de oorlog als kind, blijft dit moment een levendige herinnering. Nieuwenhuijse, als kind zelfs aanwezig bij de Februaristaking, koestert de daadkrachtige erfenis van zijn ouders.
Na de opstand in Amsterdam roerde ook Zaandam zich. Een dag na de protesten in de hoofdstad, vulden de straten van Zaandam zich met mensen die hun stem lieten horen tegen de Jodenhaat en vervolging. Opmerkelijk, Wim Nieuwenhuijse, als peuter in een kinderwagen, werd door zijn in het verzet actieve ouders meegedragen naar de Dam. Daar, omringd door duizenden demonstranten, proefde hij de vastberadenheid van het verzet.
Vier jaar geleden benoemde Nieuwenhuijse de Februaristaking als een cruciale katalysator voor het verzet. De nalatenschap van deze gebeurtenis resoneert nog altijd krachtig. De ouders van Sjef Swolfs, actief in het verzet, betaalden eveneens een hoge prijs voor hun moed. Swolfs's moeder, na maanden gevangenschap vrijgelaten, keerde terug als weduwe door represailles van de vijand.
De mysterieuze betrokkenheid van Swolfs's ouders bij de Februaristaking in Zaandam blijft onbevestigd, maar het belang van de herdenking is onmiskenbaar. Swolfs waardeert de voortdurende opkomst van mensen, inclusief jongeren, bij de herdenking. De herinnering aan de Februaristaking wordt niet vergeten; zij leeft voort in de harten van velen en dient als een blijvende les in verzet.